-
1 dowód
( okoliczność dowodząca czegoś) evidence, proof; ( oznaka) evidence; ( rozumowanie) argumentbyć dowodem lub stanowić dowód czegoś — to constitute a proof of sth
w dowód przyjaźni/wdzięczności — as a mark of friendship/gratitude
dowód osobisty lub tożsamości — identity card, (means of) identification
dowód rzeczowy — PRAWO exhibit
* * *mi-o-1. (= okoliczność potwierdzająca) proof, evidence; czy masz na to dowody? can you prove it?; jakie masz dowody, że... what proof do you have that..., what evidence do you have of...; ostateczny dowód conclusive proof; stanowić dowód czegoś constitute a proof of sth.2. (= przejaw) (miłości, uznania, wdzięczności) token; w dowód przyjaźni as a mark of friendship; w dowód wdzięczności as a token of gratitude.3. (= urzędowe zaświadczenie) receipt; pot. slip; dowód nadania proof of posting; dowód osobisty l. tożsamości identification, ID; ( w formie karty) identity card, ID; dowód rejestracyjny mot. vehicle registration card; dowód sprzedaży sales slip, receipt; dowód własności prawn. title deed; dowód wpłaty voucher, receipt; dowód wymiany pieniędzy currency exchange slip.5. prawn. proof, evidence; dowód (nie)przekonywający (in)conclusive evidence; dowód rzeczowy demonstrative l. material evidence; pot. exhibit; na/w dowód czegoś as/in proof of sth; na dowód tego,... to prove it,...; z braku dowodów for lack of evidence.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dowód
-
2 dowód
сущ.• аргумент• аргументация• довод• доказательство• показание• рассуждение• свидетельство• утверждение* * *1) (dokument) документ, удостоверение личности, паспорт2) (potwierdzenie) доказательство, свидетельство3) mat. dowód доказательствоargument, racja довод* * *dow|ód♂, Р. \dowódodu 1. доказательство ň; довод;\dowód pośredni косвенное доказательство; \dowód rzeczowy юр. вещественное доказательство; obalić (zbić) \dowód опровергнуть доказательство; stanowić \dowód, być \dowódodem, służyć za \dowód быть (служить) доказательством; na \dowód (w \dowód) uznania в знак признательности;
2. документ;\dowód osobisty (tożsamości) паспорт, удостоверение личности
* * *м, P dowodu1) доказа́тельство n; до́водdowód pośredni — ко́свенное доказа́тельство
dowód rzeczowy — юр. веще́ственное доказа́тельство
stanowić dowód, być dowodem, służyć za dowód — быть (служи́ть) доказа́тельством
2) докуме́нтdowód osobisty (tożsamości) — па́спорт, удостовере́ние ли́чности
-
3 rzeczowy
прил.• важный• верный• вещевой• вещественный• действительный• дельный• значительный• истинный• настоящий• объективный• подлинный• предметный• реальный• существенный• сущий• фактический• фактичный* * *rzeczow|yЧ 1. вещественный, предметный;dowód \rzeczowy вещественное доказательство; katalog \rzeczowy предметный указатель;
2. дельный; деловой;\rzeczowyе pytanie дельный вопрос; \rzeczowy ton деловой тон
* * *1) веще́ственный, предме́тныйdowód rzeczowy — веще́ственное доказа́тельство
katalog rzeczowy — предме́тный указа́тель
2) де́льный; делово́йrzeczowe pytanie — де́льный вопро́с
rzeczowy ton — делово́й тон
-
4 rzeczowy
adjdowód rzeczowy — PRAWO exhibit
* * *a.1. (= dotyczący przedmiotów l. faktów, namacalny) material, substantial, factual, tangible; dowód rzeczowy prawn. material proof; świadectwa rzeczowe substantial l. tangible evidence.2. (o stylu, argumencie, dyskusji) (= zwięzły, solidny) succinct, concrete, substantive.3. (o tonie, podejściu) (= obiektywny, niezabarwiony emocjami) matter-of-fact, businesslike; ( o człowieku) sober, no-nonsense.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzeczowy
-
5 dowód
dowód osobisty Personalausweis m;dowód rejestracyjny AUTO Fahrzeugschein m;dowód nadania Einlieferungsschein m;dowód rzeczowy Beweisstück n; -
6 rzeczowy
sachbezogen, konkretnagroda rzeczowa Sachpreis mindeks \rzeczowy Sachregister ntdowód \rzeczowy jur Beweisstück nt -
7 rzeczowy
-
8 dowód
ч1. доказ; довід; факт; підтвердження; свідоцтво;2. доказ (юрид.); ▼ dowód rzeczowy: речовий доказ;3. паспорт, посвідчення, посвідка, документ; ▼ -osobisty: паспорт -
9 rzeczowy
-
10 dow|ód
m (G dowodu) 1. (przyjaźni, autentyczności, zdrady) proof U; (wdzięczności, szacunku) token- niezbity dowód proof positive, conclusive evidence- namacalny dowód tangible evidence- uznać coś za dowód czegoś to take sth as proof a. evidence of sth- potraktował list jako dowód jej życzliwości he took the letter as evidence a. a sign of her good will- przedstawiać konkretne/niepodważalne dowody to present a. provide concrete/conclusive evidence- brak dowodów na poparcie tej tezy there’s little evidence in support of a. to support the thesis- dać dowód a. składać dowody odwagi/poświęcenia/zaangażowania to demonstrate a. prove one’s courage/devotion/commitment- był zmęczony, najlepszy dowód, że zasnął nawet nie zdejmując butów he proved how tired he was by falling asleep without even taking his shoes off- nie mam w ręku dowodów na to, że ona kłamie I haven’t any proof that she’s lying- na dowód przytoczył kilka przykładów as proof a. evidence he cited several examples- w a. na dowód wdzięczności/uznania as a a. in token of one’s gratitude/appreciation- przyjmij, proszę, ten drobiazg w dowód pamięci please accept this (gift as a) small token of remembrance2. Prawo proof U, evidence U- niezbity/niepodważalny dowód incontrovertible evidence- dowody poszlakowe/potwierdzające cirumstantial/corroborating evidence- dowód rzeczowy material evidence- dowód a. dowody obrony evidence for the defence- dowód przeciwko komuś the evidence against sb- zwolniony z braku dowodów released for a. due to lack of evidence- gromadzić/przedstawiać dowody to gather a. amass/to give a. present evidence- nie ma wystarczających dowodów, żeby go skazać there’s insufficient evidence to convict him3. (dokument) (wpłaty, dostawy, odbioru przesyłki, zakupu) receipt; (własności) proof U- dowód nadania przesyłki pocztowej certificate of posting GB, registered mail receipt US- dowód tożsamości identification U, ID4. Filoz., Mat. proof- przeprowadzić dowód twierdzenia Pitagorasa to prove Pythagoras’ theorem- dowód na istnienie Boga Filoz., Relig. evidence a. proof of the existence of God- dowód ontologiczny Filoz., Relig. ontological argument- dowód osobisty Admin. (national) identity a. ID card- dowód przez sprowadzenie do sprzeczności Filoz. reductio ad absurdum- dowód z Pisma Świętego Relig. scriptural evidence■ żądać od kogoś dowodu miłości pot. to demand that sb prove their love by having sex- dać komuś dowód miłości pot. to prove that one loves sb by having sexThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dow|ód
-
11 exhibit
[ɪg'zɪbɪt] 1. n (ART) 2. vtquality, ability wykazywać (wykazać perf); emotion okazywać (okazać perf); paintings wystawiać (wystawić perf)* * *[iɡ'zibit] 1. verb1) (to show; to display to the public: My picture is to be exhibited in the art gallery.) wystawiać2) (to show (a quality etc): He exhibited a complete lack of concern for others.) wykazywać2. noun1) (an object displayed publicly (eg in a museum): One of the exhibits is missing.) eksponat2) (an object or document produced in court as part of the evidence: The blood-stained scarf was exhibit number one in the murder trial.) dowód rzeczowy•- exhibitor -
12 rzeczow|y
adj. 1. (dotyczący przedmiotów) [dar, nagroda] non-cash attr.- dowód rzeczowy material evidence2. (obiektywny, nieoparty na emocjach) [sposób bycia, ton] no-nonsense, businesslike; [dyskusja, ocena, informacja] matter-of-fact- indeks rzeczowy a subject indexThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzeczow|y
-
13 Beweisstück
Beweisstück n dowód rzeczowy -
14 pièce
1. część2. dowód3. izba4. kawał5. kawałek6. moneta7. pieniądz8. pokojowy9. pokój10. połać11. płat12. rzeczowy13. sztuka14. załącznik15. łata -
15 Beweisstück
-
16 rzeczowość
ж діловитість rzeczowy1. речовий; ▼ dowód rzeczowość: речовий доказ (юрид.);2. конкретний, діловий
См. также в других словарях:
dowód — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. dowódwodu, Mc. dowódwodzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzecz, sytuacja, wydarzenie świadczące o czymś, wskazujące na coś; potwierdzenie; uzasadnienie, świadectwo, oznaka :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… … Słownik języka polskiego
rzeczowy — rzeczowywi 1. «dotyczący rzeczy, przedmiotów (nie osób)» ∆ Dary, nagrody rzeczowe «dary, nagrody w naturze, nie pieniężne» ∆ jęz. Forma rzeczowa «w gramatyce języka polskiego: forma liczby mnogiej, używana przy wszystkich kategoriach rzeczowników … Słownik języka polskiego
argument — m IV, D. u, Ms. argumentncie; lm M. y 1. «wypowiedź potwierdzająca lub obalająca sąd o czymś; dowód, motyw, racja» Niezbity, przekonywający, rzeczowy argument. Decydujące, rozstrzygające argumenty. Argumenty pro i kontra. Argumenty przeciw czemuś … Słownik języka polskiego
